فرشاد منجزی گل کاشت و رفت .

فرشاد در بارانی ترین لحظات ، سرد ترین روزها ، داغ ترین ظهرهای سیزده طبقه تولید تلویزیون با فلسفه هنرش یک «راه حل » داشت به نام صبر و پشت کار .
فرشاد عمق میدان دید قاب دوربین را با نگاه نافذش در «عصر ایمان » می بست و به راستی که «میراث» او «یادگار زخم »های تلاش پیوسته فرهنگی او بود .

نادر جان کاشانی هم پرواز کرد

نادر جان کاشانی هم پرواز کرد
از خیابان خاطره انگیز جام جم تا پیش خود خدا .
هنرمندی پرآوازه که تدبیرش عشق بود و خدمت ،اثرش مهر بود و ارادت به مردمان سرزمینش .
جامعه بزرگ و فرهیخته ی تهیه کنندگان تلویزیون ساعات تلخ و نفس گیری را تجربه کرد .
چهر ه ای درخشان که نامش ،اعتبار و جانش،لبریز از عشق به هنر و فرهنگ بود را از دست دادیم.